သုိင္းဝတၲဳဖတ္ျခင္း

က်ေနာ္မွာ ဂရုတစုိက္ေမတၱာထားမယ့္ညီေတြမရွိဘူး က်ေနာ္မွာ လုိအပ္တုိင္းအေျပးေရာက္လာမယ့္အစ္ကုိေတြမရွိဘူး ဒါေၾကာင့္ သုိင္းဝတၳဳဖတ္တယ္ ။ က်ေနာ္မွာ အာသာတငန္းငန္းလူတန္းစားအတြက္ေငြေၾကးမရွိဘူး က်ေနာ္မွာ လူတကာေလးစားေလာက္တဲ႔ရာထူးမရွိဘူး ဒါေၾကာင့္ သုိင္းဝတၳဳဖတ္တယ္ ။ က်ေနာ္မွာ သစၥာတရားေပၚေျခခ်ထားမယ့္ေျခတစ္ဖက္မရွိဘူး က်ေနာ္မွာ လက္စားေခ်ခြင့္ရထားတဲ႔လက္တစ္ဖက္မရွိဘူး ဒါေၾကာင့္ သုိင္းဝတၳဳဖတ္တယ္ ။ က်ေနာ္မွာ ေလလြင့္ရင္းလုိခ်င္တာရွာေဖြခြင့္မရွိဘူး က်ေနာ္မွာ တစ္ကုိယ္စာကာကြယ္ေရးစနစ္သင္ၾကားခြင့္္မရွိဘူး ဒါေၾကာင့္ သုိင္းဝတၳဳဖတ္တယ္ ။ က်ေနာ္မွာ စြမ္းအားျမွင့္ဖုိ႔အတြင္းအားလြဲေျပာင္းေပးမယ့္သူမရွိဘူး က်ေနာ္မွာ အမုန္းတရားနဲ႔ပစ္လုိက္တဲ႔အဆိပ္ေတြစုပ္ထုတ္ေပးမယ့္သူမရွိဘူး ဒါေၾကာင့္ သုိင္းဝတၳဳဖတ္တယ္ ။ က်ေနာ္မွာ ကုိယ္ေဖါ့ပညာနဲ႔အေပၚကေနမပ်ံႏုိင္ဘူး က်ေနာ္မွာ ကုိယ္နဲ႔မကြာေဆာင္ထားရမယ့္ ဓားေကာင္းတစ္လက္မရွိဘူး ဒါေၾကာင့္ သုိင္းဝတၳဳဖတ္တယ္ ။ က်ေနာ္မွာ ကုိယ့္ဆီေျပးလာတဲ႔လက္နက္ပုန္းေတြမေရွာင္တတ္ဘူး က်ေနာ္မွာ လက္အုိးထဲဖြက္ယူလာမယ့္စာတစ္ေစာင္မရွိဘူး ဒါေၾကာင့္ သုိင္းဝတၳဳဖတ္တယ္။ က်ေနာ္မွာ ကေလးဘဝကလိပ္ျပာေတြမဖမ္းခဲ႔ရဘူး က်ေနာ္မွာ ႀကီးေကာင္ဝင္လာတဲ႔အခန္းက်ဉ္းထဲကေနထြက္မရဘူး ဒါေၾကာင့္ သုိင္းဝတၳဳဖတ္တယ္ ။ လူေတြမ်က္ေစာင္းထုိးတယ္ လူေတြအထင္ေသးတယ္ မိဘကအားမလုိအားမရျဖစ္တယ္ ဘက္ေပါင္းစုံကလြင့္လာတဲ႔ အသံျမားေတြကုိ က်ေနာ္ သုိင္းဝတၳဳထဲက က်င့္စဉ္တခ်ိဳ႕ေၾကာင့္လြတ္ေျမာက္လာတယ္ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ သုိင္းဝတၳဳဖတ္တယ္ ။ စစ္ေသြးအိမ္