“ဂုဏ္ယူမိပါတယ္” က်ေနာ္သိတဲ့ ကိုေနဝင္း (သို႔) ေဒါက္တာေနဝင္း။

Nik Nayman “ဂုဏ္ယူမိပါတယ္” က်ေနာ္သိတဲ့ ကိုေနဝင္း (သို႔) ေဒါက္တာေနဝင္း။ ၁၉၈၂ တိေမြးကုတကၠသိုလ္ စတက္ေတာ့ ေဆးတကၠသိုလ္ (၁) လိပ္ခုံး ရန္ကုန္မွာ လူေဆး၊ သြားေဆး၊ တိေဆး ေဆးတကၠသိုလ္ (၃) ခုေပါင္းၿပီး ပထမႏွစ္ (၁) ႏွစ္ခြဲအတူတူ တက္ခဲ့ရတယ္။ အဲဒီတုန္းက တိေမြးကုတကၠသိုလ္ မဂၢဇင္းထုတ္္တယ္။ လိပ္ခုံးက စာသင္ခန္းထဲကို မဂၢဇင္းလာေရာင္းတဲ့ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အႀကီးတန္းက အကိုႀကီးတစ္ေယာက္ ေတြ႔ခဲ့ဘူးတယ္။ ဖ်င္ပင္နီတိုက္ပံုဝတ္ၿပီး ခပ္ေဖာင္းေဖာင္းလြယ္အိတ္ႀကီးတလုံးလြယ္လို႔။ ဘုိသီဘတ္သီနဲ႔။ တခါတေလ ေခြၽးတလုံးလုံးနဲ႔ ခပ္သြက္သြက္လမ္းေလ်ွာက္တတ္သူ။ အဲဒီတုန္းက သူက စတုတၳႏွစ္ေက်ာင္းသားႀကီးျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ သူက အင္းစိန္က ဧရာဝတီေဆာင္မယ္ေနတယ္ထင္ရဲ႕။ က်ေနာ္က သမိုင္းအေဆာင္ေတြထဲက ဇီဝကေဆာင္။ အဲဒီကထဲက သူ႔ပံုပန္းက အျပင္စာ အဖတ္မ်ားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားပုံစံ။ သိပ္သိသာတယ္။ အမွတ္မမွားရင္ တိေမြးကုတကၠသိုလ္ ေရဆင္းေရြ႔ေတာ့ ေပါင္းေလာင္းေဆာင္ေဘးမွာ စာအုပ္ဆိုင္ေလး ဖြင့္ခဲ့တယ္ထင္ရဲ႕။ ေက်ာင္းမွာ ကိုေနဝင္း နာမည္တူေတြမ်ားတယ္။ သူ႔ကို လြယ္အိတ္ႀကီး ကိုေနဝင္း လို႔ေခၚၾကတယ္ထင္တယ္။ လြယ္အိတ္ႀကီး အျမဲလြယ္ထားလို႔ထင္ပါရဲ႕။ စကားေျပာခပ္ဝါးဝါး။ အသားျဖဴ။ မ်က္ခြံခပ္ပိပိနဲ႔။ က်ေနာ္တို႔ ပထမႏွစ္က ထြက္ခဲ့တဲ့ မဂၢဇင္းကလည္း ကိုေနဝင္းတို႔ ဦးစီးထုတ္တာဗ်။ မ်က္ႏွာဖုံးပန္းခ်ီမွာ အဓိပၸါယ္ေတြ အမ်ားႀကီးပါၿပီး ေက်ာင္းသားေတြၾကား တိုးတိုးေျပာၾက အဓိပၸါယ္ ေဖာ္ခဲ့ၾကရတာ မွတ္မိတယ္။ က်ေနာ္က ဇီဝက အေဆာင္မွာ စာၾကည့္တိုက္တာဝန္ခံ။ ကိုေနဝင္းလာေပးတာေတာ့ မဟုတ္ဘူးထင္တာပဲ။ တေန႔မွာ က်ေနာ့္ဆီကို ဦးသန္႔အေရးအခင္းၿပီး ထုတ္တဲ့ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မဂၢဇင္းေဟာင္းတစ္အုပ္ေရာက္လာတယ္။ အေဆာင္ေက်ာင္းသားေတြကိုဌားေပးဖို႔။ အေဆာင္မႉးက ဆရာဦးခင္ၿငိမ္း။ ေမာ္ကြန္းထိန္း။ Anatomy လည္းသင္တယ္။ ဆရာက မီး႐ိႈ့ပစ္ဖို႔ေျပာတယ္။ က်ေနာ္က ဟုတ္ကဲ့လို႔ေျပာၿပီး သိမ္းထားတယ္။ စိတ္ခ်ရတဲ့သူငယ္ခ်င္းတခ်ဳိ့ကိုျပတယ္။ မ်က္ႏွာဖုံးပန္းခ်ီ နဲ႔ အတြင္းက ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ႐ုပ္ပုံဆြဲထားတာကို အဓိပၸါယ္ ေဖာ္ၾကတယ္။ က်ေနာ္တေယာက္ထဲလည္း ခဏခဏ ၾကည့္ၿပီး အဓိပၸါယ္ ေဖာ္ေနမိခဲ့တယ္။ မွတ္မိသမ်ွေျပာရရင္ - သစ္ပုပ္ပင္ ဆြဲထားၿပီး ဘြဲ႔ဝတ္စုံလိုနဲ႔ေက်ာင္းသားေတြကို ဆြဲႀကိဳးခ်ထားတဲ့ ပံုေတြလိုလို။ ေနာက္ စစ္သားေတြက ေသနတ္နဲ႔ပစ္ေနတဲ့ပုံလိုလို။ သစ္ပုပ္ပင္ႀကီးက လက္သီးဆုပ္ထားတဲ့ လက္လိုိုလိုနဲ႔ ေသြးစီးက်ေနတဲ့ပံုမ်ဳိး။ ထိုင္ခုံျဖဴျဖဴေလးေတြက အုတ္ဂူေတြပံုစံမ်ဳိး။ အဲတာက မ်က္ႏွာဖုံးပံု။ စာအုပ္က ေဟာင္းလွၿပီ။ အဖံုုးကျပဳတ္လုလု။ ေနာက္ ထူးျခားတာက အတြင္းဘက္ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ဥေယာဇဥ္မွာ ဓာတ္ပံုမထည့္ဘဲ ႐ုပ္ပုံဆြဲထည့္ထားတာ။ က်ေနာ္သိသေလာက္ေျပာရရင္ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ပံုက ဦးေနဝင္း (မ.ဆ.လ) ပံုနဲ႔ခပ္တူတူဆြဲထားတယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ ဘြဲ႔ ကက္ပ္ဦးထုပ္က သံလ်က္ပုံ။ အၿမိတ္ကေလးေတြခ်ထားတာက လက္ပုံ။ အာဏာကို ဦးေနဝင္းလက္ဝါးႀကီးအုပ္ထားတဲ့ အဓိပၸါယ္။ ေနာက္ ပန္းခ်ီဆရာလက္မွတ္က ၁ ခါထဲထိုးရမွာ ၂ ခါထပ္ထိုးထားတာ။ Say လိုလက္မွတ္ကို ၂ခါထပ္ေရးေတာ့ dog လို႔ျဖစ္သြားတယ္။ ေနာက္ပံုကို ေဘာင္ခတ္ပစ္တယ္။ က်ဥ္းေျမာင္း က်ဥ္းၾကပ္တဲ့သေဘာ။ ေနာက္ ႐ုပ္ပုံေပၚမွာ အနက္စက္ေတြနဲ႔ဗ်။ အေမွာင္က်ေနတဲ့သေဘာ။ မလြတ္လပ္တဲ့သေဘာထင္တာပဲ။ ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး လြယ္အိတ္ႀကီးကိုေနဝင္း ပုံေတြ႔ေတာ့ ဆက္စပ္မိသြားတာပါ။ ၈၈ အေရးအခင္း ၿပီး နဝတတက္လာၿပီး ဦးခင္ၫြန္႔က ႏိုင္ငံေရးသမားေတြဖမ္းၿပီး ကြန္ျမဴနစ္လို႔စြပ္စြဲ စာအုပ္နီႀကီးထုတ္ေတာ့ စာအုပ္ထဲမွာ ကိုေနဝင္းပုံနဲ႔ အေၾကာင္းအရာေတြပါလာတယ္။ က်ေနာ္က ဂုဏ္ယူသလိုခံစားမိတယ္။ (၁၆) ႏွစ္နီးပါးေထာင္က်ခဲ့မွန္း ခုမွသိရတယ္။ ႏွစ္မ်ားမယ္မွန္းေတာ့ အဲဒီတုန္းက သိခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ နာဂစ္မွာ ကူညီလို႔ (၄) ႏွစ္ေထာင္က်ျပန္တာေတာ့ ခုမွသိရတယ္။ တကၠသိုလ္မွာတုန္းက အတန္းႀကီး အတန္းငယ္ ျဖစ္ၿပီး မခင္ခဲ့။ အေဝးကပဲ ေလးစားခဲ့ရတယ္။ ခု သတင္းေတြေပၚလာေတာ့မွ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ မၿဖိဳးၿဖိဳးေအာင္ရဲ႕ ဖခင္ဟာ ကိုေနဝင္း ျဖစ္ေနတာ သိရတယ္။ ဂုဏ္ယူပါတယ္ ကိုေနဝင္း။ က်ေနာ့္ထက္ ၆ ႏွစ္ႀကီးေပမယ့္ သူ႔ပုံၾကည့္ၿပီး အရမ္းအိုစာသြားတယ္ထင္မိတယ္။ ဘယ္ေလာက္မ်ား အႏိွပ္စက္ခံခဲ့ရသလဲမသိ။ ေက်ာင္းတုန္းက ခင္မင္ခဲ့ရင္ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲ ေတြးေနမိတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ ကိုေနဝင္းနဲ႔ တေက်ာင္းထဲ တက္ခဲ့ဘူးတာ။ ျမင္ခဲ့ဘူးတာ။ သိခဲ့ဘူးတာ ဂုဏ္ယူတယ္။ ခု မျဖဳိးၿဖိဳးေအာင္ရဲ႕ဖခင္လို႔သ္ိလိုက္ရလို႔ ပိုၿပီးေတာ့ ဂုဏ္ယူပါတယ္ အကိုႀကီးကိုေနဝင္း ခင္ဗ်ား။ (ကိုေအးလင္း)။